Mogelijke voor- en nadelen

Mogelijke voordelen

De nieuwe combinatie van geneesmiddelen (welke al wel in een groot internationaal onderzoek is getest in getransplanteerden van alle leeftijden) kan zorgen voor een betere nierfunctie en minder sterfte, maar zeker is dat niet.

Mogelijke nadelen

 

  • Minder afweeronderdrukking kan gepaard gaan met een hoger risico op afstoting.

      

  • U kunt last krijgen van eventuele bijwerkingen van de afweeronderdrukkende medicijnen (zie onderaan op de pagina). Bij de helft van de patiënten zal zoals gebruikelijk mycofenolzuur en een normale dosis tacrolimus worden gebruikt, die bijwerkingen kunnen geven. Bij de andere helft van de patienten zal in dit onderzoek everolimus worden gegeven met een lage dosis tacrolimus.

     

  • Everolimus heeft zijn eigen specifieke bijwerkingen, maar het is te verwachten dat een lage dosis tacrolimus minder bijwerkingen geeft dan een normale dosis.

     

  • Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Bloedafnames zullen altijd plaatsvinden, of u nu wel of niet aan de studie meedoet.

     

  • Alles bij elkaar nemen we voor de studie 250 ml extra bloed bij u af.

     

  • Het invullen van de vragenformulieren kan wat extra tijd kosten.

     

Bijwerkingen medicatie

U kunt bijwerkingen krijgen van de medicijnen die in deze studie worden onderzocht, maar niet iedereen krijgt daar last van. U moet de onderzoeker of onderzoeksverpleegkundige zo snel mogelijk op de hoogte brengen van alle mogelijke bijwerkingen. Soms zal de onderzoeker u willen onderzoeken. Sommige bijwerkingen verdwijnen als uw lichaam aan de medicijnen gewend is.

Bijwerkingen in het algemeen

De medicatie beïnvloedt het afweersysteem van het lichaam. Alle geneesmiddelen die dat doen, geven een verhoogde kans op infecties en kwaadaardige tumoren (bijvoorbeeld een lymfoom of huidkanker). De onderzoeker zal u hier nauwlettend op controleren. Zo nodig worden de afweeronderdrukkende geneesmiddelen gestopt.

Omdat u meerdere geneesmiddelen gebruikt, zal het niet altijd mogelijk zijn om direct vast te stellen welk middel de bijwerking(en) veroorzaakt.

Er kunnen zich altijd bijwerkingen voordoen die nu nog niet bekend zijn. Als er nieuwe informatie bekend wordt, die voor u van belang is, wordt u daarvan op de hoogte gebracht.

Bijwerkingen van everolimus (Certican®)

Zeer veel voorkomende bijwerkingen (bij meer dan 1 op de 10 patiënten): hoge bloedwaarden voor cholesterol en andere vetten, een laag aantal witte bloedcellen (met verhoogde kans op infecties), hoge bloeddruk, infecties (door virussen, bacteriën en schimmels). Deze afwijkingen zijn omkeerbaar. Mogelijk stelt de onderzoeker de behandeling bij (zoals het verminderen van de hoeveelheid everolimus, het stoppen ervan of het geven van andere medicatie).

Veel voorkomende bijwerkingen (bij 1 op de 10 tot 1 op de 100 patiënten): maag-darmklachten zoals diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, ontsteking van slijmvliezen in de mond, zweertjes in de mond, oedeem, laag aantal bloedplaatjes (met kans op bloedingen en blauwe plekken), bloedarmoede, bloedpropjes met huidverkleuring, nierfalen, bloedprop (trombose) in de nieuwe nier, ontstaan van suikerziekte, vochtophoping (lymfeophoping), problemen met de genezing van de operatiewond, acne, meer eiwit in de urine en erectiestoornissen.

Bijwerkingen van mycofenolaat mofetil (MMF)

Tot de meest voorkomende bijwerkingen behoren diarree, misselijkheid en braken, minder witte bloedcellen, buikpijn, hoofdpijn, bloedarmoede, minder bloedplaatjes, hoge bloeddruk, oedeem en verstopping.
Er is een heel klein aantal gevallen bekend van Progressieve Multifocale Leuko-encefalopathie (PML). Dit is een zeldzame in ernst toenemende ziekte van het centrale zenuwstelsel, die kan leiden tot ernstige invaliditeit en overlijden. Let op bij veranderingen van het gezichtsvermogen, coördinatieverlies, onhandigheid, geheugenverlies, moeite met spreken en begrijpen wat anderen zeggen en/of spierzwakte. Dit kunnen tekenen van PML zijn. Neem contact op met de onderzoeker.

Bijwerkingen van tacrolimus

Tot de bijwerkingen van tacrolimus behoren hoofdpijn, niet te controleren trillen van een deel van het lichaam, diarree, verstopping, misselijkheid en braken, maagpijn, verlies van eetlust, moeite met in- en doorslapen, duizeligheid, zwakte, pijn in de rug en gewrichten, branderig gevoel, doof gevoel, pijn of tintelen van handen of voeten, uitslag en jeuk.

Andere bijwerkingen zijn griepachtige verschijnselen, koorts, te weinig magnesium en te veel kalium of suiker in het bloed, hoge bloeddruk, trillingen, verwardheid, verandering in uw gemoedstoestand, veranderingen van het gezichtsvermogen, toegenomen hoest, transpireren, bleke huid, kortademigheid, lage rugpijn, pijn in de zij en infectie.

Bijwerkingen van corticosteroïden (o.a. prednison)

De meest voorkomende bijwerkingen van corticosteroïden zijn: verhoogd suikergehalte in het bloed, vocht vasthouden, hoge bloeddruk, gewichtstoename, verhoogd infectierisico, slechte wondgenezing en een dunne huid.